Tilandsja, znana także jako Tillandsia, to wyjątkowa roślina zielna należąca do rodziny bromeliowatych (Bromeliaceae). Pochodzi z tropików i subtropików Ameryki, gdzie jest popularna ze względu na swoją unikalną formę wzrostu i piękne, kolorowe kwiaty. Dla początkujących miłośników roślin, Tilandsja stanowi doskonały wybór, ponieważ jej uprawa nie przysparza znaczących problemów, a jej osobliwy wygląd dodaje uroku każdemu wnętrzu.
Tilandsja osiąga rozmiar od 20 do 60 cm, a jej tempo wzrostu jest niskie, co oznacza, że rośnie powoli. Żywotność rośliny wynosi od 3 do 5 lat. Po tym okresie ważne jest, aby oddzielić młode rozety i kontynuować uprawę rośliny, nie czekając na całkowite obumarcie rośliny macierzystej. Odpowiednia temperatura dla Tilandsji wynosi około 22-29°C latem, a zimą nie powinna spadać poniżej 17-18°C. Stałość temperatury przez cały rok jest kluczowa dla jej zdrowia.
Wilgotność powietrza powinna wynosić co najmniej 60%. Zaleca się codzienne zraszanie miękką wodą przy jednoczesnym unikaniu kontaktu z kwiatostanem. Dobrą praktyką jest także utrzymywanie wody w rozecie. Powierzchnię ziemi można pokryć wilgotnym mchem torfowcem. W okresie kwitnienia lepiej unikać zraszania, ponieważ nadmierna wilgoć może negatywnie wpłynąć na dekoracyjność kwiatów.
Oświetlenie powinno być jasne, ale rozproszone, gdyż Tilandsja najlepiej rośnie w półcieniu. Idealna gleba to lekka, przepuszczalna mieszanka ogrodnicza składająca się z piasku, torfu i ziemi ogrodniczej; dodatek mchu torfowca jest zalecany. Ważne jest, aby co najmniej jedna trzecia objętości doniczki była przeznaczona na drenaż. W okresie letnim należy podlewać obficie wodą w temperaturze pokojowej raz w tygodniu, a zimą podlewanie powinno być bardzo umiarkowane, jeśli w rozecie zawsze jest woda.
Nawożenie odbywa się od wiosny do jesieni, co 2-3 tygodnie, z użyciem mocno rozcieńczonych nawozów rozpuszczalnych, które można aplikować do rozety lub w postaci oprysku na liście. Tilandsję można rozmnażać przez odrosty lub z nasion w mini-szklarni w temperaturze około 25°C. Kwiatostany w formie spłaszczonych kłosów mogą przybrać pomarańczową lub karmazynową barwę z jednoczesnym otwieraniem się 1-2 fioletowych kwiatów i zwykle kwitną od września do stycznia.
Przesadzanie jest zalecane po zakończeniu kwitnienia, przenosząc roślinę z doniczki transportowej do głównego podłoża, nie zagłębiając jej zbytnio. Układ korzeniowy jest niewielki, więc kolejny przeszczep jest konieczny tylko, gdy roślina zaczyna tracić stabilność. W przypadku pojawienia się uszkodzonych liści, należy je przycinać na bieżąco.
Ciekawostką jest możliwość uprawy Tilandsji bez gleby na kawałku kory, w którym wycina się otwór. W tym otworze umieszcza się roślinę, której korzenie owija się mchem torfowcem. Roślina potrzebuje okresu spoczynku zimowego w wilgotnym pomieszczeniu.
W przypadku trudności z Tilandsją, mogą pojawić się problemy z przędziorkami i wełnowcami. Przy niskiej temperaturze liście mogą stać się miękkie i obwisłe, zaś przy nadmiarze wilgoci korzenie i podstawa łodyg mogą gnić. Synonimy nie tworzą się, gdy roślina nie ma dostatecznej ilości składników odżywczych. Na liściach mogą pojawić się szare plamy w wyniku infekcji grzybiczej. Podlewanie twardą wodą powoduje brązowienie końcówek liści. Stopniowe obumieranie rośliny macierzystej jest naturalnym etapem rozwoju rośliny.
