Fatshedera, znana również jako hybryda między Fatsją a bluszczem, to wyjątkowa roślina pnąca z rodziny Araliowatych. Rodowód Fatshedery sięga 1912 roku, kiedy to bracia Lise wyhodowali tę roślinę w Nantes we Francji. Cieszy się popularnością ze względu na swoją łatwość w uprawie i dekoracyjne liście.
Forma życia i pochodzenie: Jako roślina wieloletnia, Fatshedera osiąga wysokość do 250 cm, a każdego roku może przyrosnąć o 30 cm. Pomimo że jest z natury rośliną zielną, tworzy pnącza, które z łatwością wspinają się po podporach.
Oświetlenie i temperatura: Fatshedera najlepiej rozwija się przy umiarkowanym, pośrednim świetle. Można ją uprawiać w miejscach słabo oświetlonych, a nawet przy sztucznym świetle, ale do kwitnienia wymaga jasnego, rozproszonego światła. Latem roślina najlepiej czuje się w temperaturach do 18°C, a zimą minimum to 7°C.
Wilgotność i podlewanie: Kiedy sezon grzewczy trwa, warto zadbać o codzienne, ewentualnie cotygodniowe zraszanie miękką wodą. Roślina preferuje stale wilgotną glebę, ale nie może stać w wodzie. Latem Fatshederę należy podlewać 2-3 razy w tygodniu, a zimą co 7-10 dni.
Pielęgnacja gleby: Aby uzyskać najlepsze rezultaty, gleba powinna być przepuszczalna. Jeżeli jest zbyt zbita, warto dodać piasku lub perlitu z torfem. Doskonała mieszanka składa się z dwóch części ziemi liściastej, jednej części torfu, piasku, lekkiej ziemi ogrodowej i darni. Ważne jest, aby doniczka zawsze miała otwór drenażowy.
Nawożenie i przesadzanie: W okresie wegetacyjnym Fatshederę należy nawozić co 14-15 dni, zmieniając nawozy organiczne z mineralnymi. Każdej wiosny roślina powinna być przesadzana do większej doniczki. Gdy osiągnie pożądaną wielkość doniczki, wystarczy wymieniać wierzchnią warstwę ziemi.
Rozmnażanie: Fatshedera jest łatwa do rozmnażania przez sadzonki wierzchołkowe o długości 15 cm lub za pomocą nasion. Sadzonki zakorzeniają się w wilgotnym piasku w temperaturze 20-25°C. Dla nasion temperatura powinna wynosić 27°C. Ważne jest, aby na początku przechowywać je w ciemnym miejscu, a następnie przenieść pod rozproszone światło.
Kwitnienie: Pod koniec lata Fatshedera zakwita, lecz jej niepozorne, zielonkawe kwiaty zebrane w baldachy nie należą do najbardziej dekoracyjnych. Roślina jest ceniona raczej za swoje liście niż za kwiaty.
Wyzwania w uprawie: Starsze rośliny mogą naturalnie zrzucać dolne liście. Żółknięcie liści może być oznaką przelania, a rozwinięte pędy i małe liście mogą świadczyć o niedoborze światła. Fatshedera jest podatna na ataki przędziorków, mszyc i wełnowców. W niższych temperaturach, przy zbyt intensywnym podlewaniu i słabym oświetleniu, może być również narażona na barwieniec.
Fatshedera jest idealnym wyborem dla miłośników roślin, którzy pragną mieć w swoim domu roślinę niewymagającą, ale zarazem atrakcyjną. Dzięki swojej wytrzymałości i łatwości uprawy, nawet początkujący mogą cieszyć się jej pięknem. Przestrzegając kilku podstawowych zasad pielęgnacyjnych, z pewnością stanie się ozdobą każdego wnętrza.
