Soleirolia soleirolii, znana również jako „łzy anioła” lub „nawłoć”, jest rośliną należącą do rodziny pokrzywowatych (Urticaceae). Pochodzi z malowniczych wysp Korsyki, Majorki i Sardynii. Ta urokliwa roślina zasługuje na uwagę zarówno ze względu na swoje walory estetyczne, jak i łatwość uprawy. Tworzy ona gęstą i zieloną wykładzinę, pokrywającą ziemię, co czyni ją doskonałym wyborem dla miłośników roślin domowych.
Forma i Wielkość: Soleirolia to roślina trawiasta o ampelowym charakterze wzrostu, tworzy matę o wysokości od 5 do 10 cm. Rośnie bardzo szybko, co sprawia, że szybko pokrywa powierzchnię, na której jest posadzona.
Trwałość: Choć jest długowieczna, wymaga okresowych odświeżeń, szczególnie w warunkach niskiej wilgotności, które mogą wpływać na jej dekoracyjność.
Wymagania Temperaturowe: Soleirolia preferuje umiarkowane temperatury. Latem i zimą temperatura powinna utrzymywać się do 21 °C, nocą może spadać do około 1-2 °C. W zbyt wysokich temperaturach roślina może się wyciągać i chorować.
Wilgotność Powietrza: Soleirolia wymaga wysokiej wilgotności powietrza. Zaleca się codzienne zraszanie przy użyciu miękkiej wody, ale tylko wtedy, gdy nie ma bezpośredniego nasłonecznienia. Aby utrzymać odpowiednią wilgotność, można korzystać z różnych metod, takich jak nawilżacze czy umieszczanie rośliny na podstawce z wilgotnym żwirkiem.
Oświetlenie: Roślina potrzebuje jasnego, rozproszonego światła lub półcienia. Nadmiar światła jest dla niej szkodliwy – liście mogą zabarwiać się na purpurowo i zwijać się.
Gleba: Soleirolia wymaga żyznej, próchniczej gleby. Można przygotować mieszankę składającą się z jednej części ziemi szklarniowej i jednej części torfu. Niezbędny jest dobry drenaż; zawsze używaj doniczki z otworem odpływowym.
Podlewanie: W okresie wzrostu podlewanie powinno odbywać się co najmniej co 2-3 dni, zimą raz w tygodniu. Gleba powinna być ciągle wilgotna – przy niedostatecznym podlewaniu liście tracą turgor, ale odzyskują go po ponownym nawodnieniu. Systematyczne przesuszanie grozi zahamowaniem wzrostu lub śmiercią rośliny.
Nawożenie: W okresie wegetacyjnym należy nawozić co 15-20 dni płynnymi nawozami organicznymi. Nawozy mineralne powinny być rozcieńczane dwukrotnie.
Rozmnażanie: Najczęściej rozmnaża się przez podział przerośniętych roślin, sadząc części z małą grudką ziemi. Można również rozmnażać przez odkłady – obok przerośniętej rośliny umieszcza się małe doniczki z glebą, w które wtyka się pędy. Szybko się zakorzenią i można je oddzielić od rośliny macierzystej. Do rozmnażania można wykorzystać także sadzonki pędowe, które po dwóch tygodniach w gotowanej wodzie wypuszczają korzenie. Sadzonki można ukorzeniać w małej ilości ziemi z torfu i piasku lub bezpośrednio w glebie.
Kwitnienie: Soleirolia kwitnie rzadko, a jej drobne białe kwiaty są mało dekoracyjne.
Przesadzanie: Roślinę przesadza się rzadko, gdy nadmiernie się rozrośnie i w centrum powstaną „łyse miejsca”. Zaleca się przesadzanie do płytkich, lecz szerokich doniczek, aby roślina mogła się rozprzestrzeniać na boki. Najlepiej łączyć przesadzanie z podziałem rośliny.
Cechy szczególne pielęgnacji: Soleirolia lubi warunki o wysokiej wilgotności, dobrze rośnie w terrariach i ogrodach w butelkach. Jej pędy wymagają regularnego przycinania i mogą służyć jako pokrywa ziemna dla dużych drzew i krzewów.
Problemy w uprawie: Soleirolia może cierpieć na brązowienie pędów u podstawy i gnicie od nadmiaru wilgoci przy małej ilości światła. Przy zbyt małej ilości światła pędy wyciągają się, międzywęźla wydłużają, a liście blakną. Końcówki pędów mogą usychać w zbyt suchym powietrzu. Rozciąganie się pędów przy właściwym oświetleniu może być wynikiem zbyt wysokiej temperatury zimą. Możliwi są też ataki przędziorka.
Podsumowując, Soleirolia soleirolii to roślina idealna dla miłośników zielonych wnętrz. Jej elegancka, przypominająca wykładzinę powierzchnia oraz łatwość uprawy czynią ją popularnym wyborem wśród ogrodników domowych. Dzięki odpowiedniej pielęgnacji stworzysz w swoim domu prawdziwie zielony azyl, ciesząc się świeżością i pięknem tej niepozornej rośliny.
